Kinesiotaping to metoda terapeutyczna w ramach usług fizjoterapia Poznań. Polega na na aplikowaniu elastycznych taśm na skórę w celu zmniejszenia bólu. Ponadto w celu poprawy funkcji mięśni i stawów, oraz przyspieszenia procesu rehabilitacji. Taśmy te wykonuje się z elastycznego materiału. Po naklejeniu na skórę umożliwia on swobodne poruszanie się kończyn i poprawia krążenie krwi i limfy.
Kinesiotaping często stosują fizjoterapeuci, lekarze sportowi i trenerzy. W celu zapobiegania kontuzjom, redukcji bólu i poprawy wydajności sportowców. Tę metodę terapeutyczną można również stosować w leczeniu różnych schorzeń. Takich jak ból pleców, nadgarstka czy kolana, a także w przypadku zespołu cieśni nadgarstka, rwy kulszowej, czy nawet pourazowego obrzęku.
Warto jednak pamiętać, że kinesiotaping nie jest metodą leczenia chorób ani kontuzji. Jest jedynie wspomagającą terapią, która może przyspieszyć proces rehabilitacji oraz zapobiec powstawaniu kolejnych urazów.
Przeczytaj również: Fizjoterapia estetyczna
Historia kinesiotapingu
Kinesiotaping został opracowany w latach 70. XX wieku przez japońskiego chiropraktyka, Dr Kenzo Kase. Dr Kase zauważył, że istniejące wówczas metody terapii, takie jak stosowanie bandażowania tradycyjnego, nie zapewniają pacjentom wystarczającej swobody ruchów, a jednocześnie nie przynosiły oczekiwanych rezultatów.
W swoich badaniach Dr Kase skupił się na elastycznych właściwościach mięśni i tkanek skórnych, stwierdzając, że ich poprawne napinanie i manipulowanie może wpłynąć na poprawę funkcjonowania organizmu. Na tej podstawie opracował specjalne elastyczne taśmy, które umożliwiają skórze i mięśniom swobodne poruszanie się.
Kinesiotaping początkowo wykorzystywano w Japonii w leczeniu kontuzji sportowych. Jednakże czasem zaczął zyskiwać popularność na całym świecie, szczególnie w Europie i Ameryce Północnej. Obecnie kinesiotaping stosuje się w wielu dziedzinach medycyny. W tym w fizjoterapii, ortopedii, neurologii, onkologii i reumatologii.
Kinesiotaping – dla kogo jest przeznaczony?
Kinesiotaping może być stosowany u osób w różnym wieku, o różnych poziomach aktywności fizycznej oraz z różnymi problemami zdrowotnymi. Najczęściej wykorzystuje się go u sportowców oraz osób, które doświadczyły urazów sportowych, ale jest to metoda terapeutyczna, która może przynieść korzyści również w przypadku innych problemów zdrowotnych, takich jak:
- bóle mięśniowe i stawowe,
- kontuzje sportowe (np. skręcenia, nadwyrężenia),
- choroby reumatyczne (np. zapalenie stawów, artroza),
- urazy pourazowe (np. stłuczenia, skręcenia),
- zespoły bólowe (np. rwa kulszowa, zespół cieśni nadgarstka),
- niedowłady mięśniowe,
- problemy z krążeniem krwi i limfy.
